Η Ανάσα Ανασαίνει την ομορφιά της ζωής, όπου την συναντά, όσο του επιτρέπουν τα δύσμορφα πνευμόνια μου, τα παραμορφωμένα απο τις δοκιμασίες στον χρόνο και τον χώρο.Εισπνέει τα πάντα ακόμα και οτι απαξίωσε το κάθε τι στον κόσμο τούτο, ολα όσα απο εκείνα του επέβαλλαν.
Η Πνοή .
Παγωμένη καθώς ανασαίνει τις απώλειες σε όλα τα επίπεδα. Μικρές ή μεγάλες ελάχιστη σημασία έχει.Κλείνω τα μάτια σε αυτές τις φυγές, αθέλητες ή μή.
Καυτή καθώς ανασαίνει και μεταφέρει στα σωθικά, την ζωή, τα πάθη της, τα κάλλη της.
Φορές δε που το στόμα ξεραίνετε για οτι κλαίει στον κόσμο και περνάει εντός του.
Για όλα αυτά που τελείωσαν πρίν αρχίσουν, για όλα αυτά που στέρεψαν πολύ νωρίς.
Δεν σπατάλησε καμιά Πνοή απο όσες η Ανάσα του χάρισε κι ας ήξερε πως στερήθηκε πολλές
Ηταν και παραμένει η απόδοσης της απόλυτης τιμής, σε εκείνους που στερήθηκαν το ελάχιστο
της ευκαιρίας, αν και άξιζαν περισσότερο απο κείνον. Για εκείνες τις δραματικά στραγγισμένες ζωές δηλ. η αναφορά αυτή
Ισως για αυτό αρνούνταν πεισματικά, το πως όλα τα ίδια μένουν, πως δεν έχει κανένα νόημα. Ολα αλλάζουν, και θα αλλάζουν. Αλλοτε οι αλλαγές κοσμογονικές, άλλοτε αδιόρατες.
Εκπνοή
Εκπνέει τα όσα εγκατέλειψε. Επίπλαστη αίσθηση ασφάλειας, στοιχειωμένες καταστάσεις,
κάλπικα ανταλλάγματα στα τραπέζια των αργυραμοιβών
Η Επιτομή
Ξέρει πως αργοχάνεται,αργοσβήνει Οι ανάσες του, όλο και πιο λιγοστές, οι πνοές φυραίνουν, οι αναπνοές ισχαιμικές/
Χωρίς να είναι σκλάβος καμιάς συνήθειας,καμιάς ψευδαίσθησης,καμιάς αυταπάτης χωρίς να κυνηγά χίμαιρες, χωρίς να αυτοκαστρέφεται αναζητώντας φρούδες ελπίδες, χωρίς να επαναλαμβάνεται , χωρίς να εγκαταλείπει, το ελάχιστο, αργοσβήνει.
Το ίδιο κύμα που τον κουβάλησε στην ράχη του, και τον έφερε στην επιφάνεια ,τώρα τον κατεβάζει στα κατάβαθα.
...Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας, τα έργα της αγάπης.
Εκείνοι που κάποτε θα ζήσουν εδώ που τελειώνουμε
αν τύχει και μαυρίσει στη μνήμη τους το αίμα και ξεχειλίσει
ας μη μας ξεχάσουν, τις αδύναμες ψυχές μέσα στ’ ασφοδίλια,
ας γυρίσουν προς το έρεβος τα κεφάλια των θυμάτων:
Εμείς που τίποτε δεν είχαμε θα τους διδάξουμε τη γαλήνη....
-Γιώργος Σεφέρης
Ανάσα= η εισπνοή
Πνοή= η φρεσκάδα που προσφέρει το νέο οξυγόνο
Αναπνοή = εκπνοή
